Zeker in Nederland en in veel van onze nabijgelegen landen wordt steeds meer aantoonbaar dat mensen kiezen voor het veilige politieke midden. Extreme uitspattingen zijn ook zichtbaar maar die lijken vooralsnog in het niet te vallen bij een keuze voor een christelijke variant. Aanvankelijk leek de keus voor het centrum vooral weggelegd voor de wat ouderen, maar bij de laatste verkiezingen voor de Provinciale Staten (indirect: de Eerste Kamer) in Nederland viel echter een opvallend groeiende steun onder mensen tot 35 jaar voor de gulden middenweg op. Het zou me niets verbazen wanneer dat eergisteren ook het geval was bij de Belgische verkiezingen, waar Paars een flink verlies te verwerken kreeg.
Waarom hebben met name christelijke partijen een aanhang die door de jaren heen redelijk constant is, ongeacht het feit of ze al dan niet plaats hebben genomen binnen een bepaalde regering?
Is het de soms voortdurende verdeeldheid onder (en deels binnen) partijen aan zowel de linker- als rechterkant waardoor een cohesie vrijwel ontbreekt, met als gevolg dat zich bij stemgerechtigden bepaalde onzekerheden ten aanzien van deze partijen manifesteren?
Getuigen teveel programmapunten dan wel gerealiseerde plannen van bijvoorbeeld de PvdA en/of de VVD -ik houd het hier gemakshalve bij Nederland- van weinig realisme?
Gaat men er bij voorbaat al van uit dat noodzakelijke compromissen ergens in het politieke midden gevonden worden, hetgeen daarom tot een stemvoorkeur voor bijvoorbeeld het CDA leidt?
Bestaat er een zucht naar behoud van wat men heeft verwezenlijkt, is er misschien een natuurlijk conservatisme aanwezig waarbij vrijwel elke vorm van verandering als een soort dooddoener wordt gezien?
Ziehier vier punten die het verschil kunnen maken. Vanuit mijn perspectief zou het laatste punt het sterkst bijdragen tot de politieke middenweg, die door velen zo vaak wordt aangehangen. Mogelijk heb ik het mis. Echter, ik redeneer in een aantal opzichten vanuit een zekere afstand tot het centrum. Dan kijk je er toch wat neutraler en waarschijnlijk wat realistischer tegenaan.
P.S.: soms gebeurt het dat ik een positieve insteek bij een christelijke partij opmerk. Maar dat is uitsluitend het geval wanneer er geen consessies zijn gedaan op religieus vlak met daarin een ruime hoeveelheid sociale fundamenten. En het zijn nu juist deze tegemoetkomingen die bij mij averechts werken.
JOS GOEDMAKERS 